İstanbul Şişli’de bulunan Down Cafe çok farklı bir amaç için kurulmuş, alışılmışın dışında bir kafe.
Down sendromlu ve otistik gençlerin çalıştığı bu cafeyi kurma fikri, down sendromlu ailelerin Ankara’da karşılaştıkları benzer bir projeyi hayata geçirmek istemeleriyle ortaya çıkmış.
Çocukları aynı okula giden ve birbirlerini uzun süredir tanıyan down sendromlu çocukların ailelerinin biraraya gelerek, çocuklarının topluma kazandırılması düşüncesiyle yola çıkılmış. ADER (Alternatif Yasami Destekleme Dernegi) adlı bir dernek kuran ailelere, Şişli Belediyesi destek olmuş ve kendilerine şu an işlettikleri kafeyi tahsis etmiş.
Çok kısıtlı bütçelerle kurulan, bağışlarla ayakta durmaya çalışan kafe, her gün 09.00-16.00 arasında hizmet veriyor. Bazı ressamların bağışta bulunduğu tablolar satılarak gelir elde edilmeye çalışılıyor.
Ader Başkanı Selma Singen, kafenin kuruluş amacını ve işleyişini şöyle anlatıyor: “25 tane down sendromlu, mental ve otistik çocuğun her gün dönüşümlü olarak çalıştığını söyleyen Ader Başkanı Selma Singen, günde beş gencin ve gönüllü annelerin kafede çalıştığını anlatıyor. Singen, gönüllü sistemiyle çalışıldığını ve gelen annelerin yemeğinden temizliğe kadar her şeyle ilgildiğini belirtiyor. Çocukların burada çok mutlu olduğunu ifade eden Singen, çocukların bu ortamda bulunmalarından ötürü çok büyük gelişim kaydettiklerini anlatıyor. Ay sonunda çalışmaları karşılığında az bir miktarda da olsa para alan çocuklar çok mutlu oluyorlar.”
Down Café’de çocuklar psikolog eşliğinde çalışıyorlar ve psikolog Hazal Gülce Güleç, gençlerin bu cafede çalışmalarının onlar için ne kadar önemli olduğunu şöyle özetliyor: “Yaşları 25-35 arasında değişen bu gençler burada çok büyük bir değişim yaşıyorlar. Sosyalleşiyorlar, sorumluluk sahibi oluyorlar, insiyatif alabiliyorlar. İnsanlara yemek götürebilmek, onlara büyük bir özgüven kazandırıyor. Ben evde oturmuyorum, çalışıyorum, para kazanıyorum,evime destek oluyorum diye düşünüyorlar. Böyle kurumların olması onlar için çok güzel. Özgüveni tadıyorlar ve bırakmak istemiyorlar. Çekingenliklerini atıyorlar ve insanlarla sohbet etmeye başlıyorlar. Bu onlar için özgürlük demek.”
Hale, Down Café’de çalıştığı için çok mutlu olduğunu söyleyen down sendromlu bir genç. Hale, müşteriler geldiği zaman çok mutlu olduğunu anlatıyor ve servis yaptığında, çatal-bıçakaları servise hazırlandığında kendisini iyi hissettiğini söylüyor.
Kar amacı gütmekten çok, down sendromlu çocukları topluma kazandırmak, onların sosyalleşmesini sağlamak ve onların eve kapalı olarak yaşamak zorunda olmadıklarını göstermek amacıyla hayata geçirilen bu proje sayesinde, gençler sorumluluk alabiliyorlar ve daha mutlu bir şekilde hayatlarını sürdürüyorlar. Toplumda farkındalık yaratmak için kurulan Down Café, işletmeden ziyade rehabilitasyon merkezi gibi işlev görüyor. Down sendromlu çocuklar için bir umut olan bu kafenin desteklenmesi, başka çocukların da topluma kazandırılması anlamına geliyor.
