Japonya’da nükleer kriz devam ederken hükümet, Fukuşima Daiichi nükleer tesisleri yakınında oturanlardan dışarıya çıkmamalarını istedi. Amerikan hükümeti de Japonya’daki Amerikalılar’a reaktörlerden en az 80 kilometre uzağa gitmeleri çağrısında bulundu. Bu arada Amerika, Çin ve Rusya’da birçok kişi, radyasyon tehlikesine karşı potasyum iyodid hapı stoğu yapıyor. Japonya’da yaşanırken radyasyonun sağlığa etkisi hakkında çok şey biliniyor.
Japonya’da onbinlerce kişi radyasyon tehlikesine karşı sağlık ekipleri tarafından taramadan geçirildi. Sağlık ekipleri beyaz koruyucular giyiyor ve Geiger ölçüm cihazları taşıyor. Radyoaktif iyodid vücuda girdiğinde tiroyid bezine yerleşiyor. Bu durumda en savunmasız olanlar çocuklar.
Ukrayna’daki Çernobil nükleer reaktörü 1986 yılında patladığı zaman civarda oturan halk yüksek seviyede radyasyona maruz kalmıştı. Uzmanlar patlama sonucunda en az 6 bin çocuğun tiroyid kanserine yakalandığını söylüyor. Washington’daki Kaygılı Bilimadamları Birliği’nden Doktor Edwin Lyman açıklıyor: "Radyoaktivite çocuklar için çok zararlı çünkü radyasyon çocukların DNA’sına zarar verebilir ve hücre bölünmelerini etkileyebilir. Çocuklarda hücreler yetişkinlere göre daha hızlı bölünerek çoğalıyor."
Sağlık uzmanları bu kanser vakalarından bazılarının potasyum iyodid hapı kullanıldığı takdirde önlenebileceğini belirtiyor. Taramadan geçirilmediğiniz takdirde ne kadar radyasyona maruz kaldığınızı saptamak mümkün değil. Doktor John Soh, Cleveland Kliniği’nde radyasyon onkolojisi bölümü başkanı: "Radyasyonu ölçmenin bir yolu rem, bir diğer yolu ise sievert röntgen cihazları kullanmak. Sievert çok büyük bir röntgen cihazı. Biz genelde ölçümleri milisievert düzeyinde yapıyoruz. Örneğin bir göğüs röntgeni 0.2 milisievert civarında."
Doktor Soh normal bir insanın yılda bir milisievertten daha fazla radyasyona maruz kalmaması gerektiğini söylüyor. 17 sievert ya da 1700 rem düzeyinde radyasyona maruz kalınırsa ölümcül bir kansere yakalanma riski çok yüksek.
Japon nükleer santrali sözcüsü korku içindeki halkı rahatlatmaya çalıştı. Sözcü, radyasyon seviyesinin azalmaya başladığını söyledi: "Radyasyon seviyesi geçen hafta saatte 3786 microsievert civarındaydı. Şimdi bu oranı 3750’ye indirmeyi başarmış durumdayız."
Texas Tech Üniversitesi’nden Profesör Robert Baker Çernobil civarındaki radyasyonun etkilerini araştırmış: "İnsanı öldürecek radyoaktivitenin miktarı çok fazla. O kadar radyasyona maruz kalmazsanız hayatınızın sonuna kadarki etkilerini ölçmek kolay değil."
Önemli olan bir kereliğine maruz kalınan radyasyon miktarı değil. Saatte ne kadar radyasyona maruz kalındığını ya da haftalar ve aylarca bu radyasyon oranının ne düzeyde kaldığını bilmek gerekiyor. Saatte 4 ya da 5 sievertlik radyasyona maruz kalındığında kemik iliği transferi gerekebiliyor.
Massachusetts Teknoloji Enstitüsü tarafından yapılan bir araştırma, Fukuşima civarındaki en büyük radyasyon ölçümünün şimdilik 400 milisievert olduğunu gösteriyor. Bu miktar insanı iki üç saat içinde hasta etmeye yeterli. Ancak bu seviye daha sonra azaldı. Radyasyon seviyesi nükleer tesisten uzaklaştıkça daha da düşüş gösteriyor. Yani Japonya’da radyasyon riskiyle ilgili belirsizlik devam ediyor.
