Çevre yazarı Alanna Mitchell denizlerin ekosistemindeki değişiklikleri araştırmak için dünyayı dolaştı. Yazarın serüvenlerini anlattığı Seasick adlı kitap çevreyle ilgili araştırma yapan gazetecilere verilen 2010 Grantham Ödülü’ne layık görüldü.
Okyanusların sıcaklığının, asit derecesinin ve deniz yaşamının insanlar yüzünden değiştiğini savunan yazar Mitchell, okyanusların durumunu yakından inceledi. Mitchell şunları anlatıyor: "Uzmanların küresel okyanus dedikleri birbiriyle bağlantılı sistemin farklı parçalarını incelemek için iki buçuk yılda 13 gezi yaptım. Bu uzmanlar, okyanusların doktorları. Ben de onların çalışmalarını anlamaya çalıştım.”
"Seasick: Ocean Change and the Extinction of Life on Earth” ”Deniz Tutması: Okyanuslardaki Değişim ve Yaşamın Sonu” kitabında Mitchell dünyadaki 500 ölü bölgeye gidiyor. Bunlardan biri Meksika Körfezi. Yazar Mitchell anlatıyor: "Mississippi Nehri boyunca uzanan tarlalarda kullanılan gübre Meksika Körfezi’ne akıyor.”
Gübrenin içerdiği besinler denizlerdeki bitkisel planktonların çoğalmasına neden oluyor. Bu maddelerin ürettiği oksijen ve organik maddeler deniz tabanına çöküyor. Burada bakteriler tarafından ayrıştırılan organik maddeler karbondioksit salıyor. Mitchell, karbondioksitin okyanusların kimyasını değiştirdiğini söylüyor: "Fosil yakıtları kullandığımızda atmosfere salınan karbondioksit okyanusların asit seviyesini yükseltiyor. Karbondioksitin bir kısmını emen okyanuslarda karbonik asit oluşuyor.”
Mitchell, iklim değişikliği, hava ve su kirliliği ve yüksek asit seviyesinin, 1981‘den beri Dünya Mirasları arasında yer alan Avustralya’daki Büyük Bariyer dahil mercan kayalıklarını öldürdüğünü söylüyor: "Dünyanın en büyük mercan kayalıkları olan Büyük Bariyer’e gittim. Bu kayalıkları korumak için çok sıkı önlemler alınmış ancak biz harekete geçmezsek bu mercan kayalıkları, eninde sonunda küresel çevre sorunların kurbanı olacak.”
Mitchell, Hint Okyanusu’ndaki Zanzibar Adası’nda küresel çevre sorunlarıyla başa çıkmak için yerel bir çözüm üretildiğini söylüyor: "Zanzibarlı bir bilim adamının geliştirdiği bu projede kadınlar kabuklu deniz ürünleri yetiştiriyor. Bu ürünleri ya tüketiyor ya da satıyorlar. Belki de geleceğimiz böyle olacak. Okyanuslardaki balıklara zarar veren büyük, sanayileşmiş balık çiftlikleri yerine daha küçük çaplı, yerel olarak üretilen deniz ürünleri tüketeceğiz.”
Mitchell, bunun gibi yerel girişimlere ve çevreyle uyumlu, sürdürülebilir enerji kaynaklarına verilen desteğin daha da artmasının, okyanuslara verilen zararı durdurma, hatta geri döndürmede katkısı olabileceğini söylüyor.
