WASHINGTON —
Akıl hastalarının çoğu şiddet içerikli suç işlemiyor. Ancak son zamanlarda akli dengesi bozuk genç erkeklerin işlediği toplu cinayetler, ağır akıl hastası kişilere nasıl teşhis konacağı ve kendilerine ya da başkalarına zarar vermeden önce nasıl tedavi edilmeleri gerektiği sorusunu gündeme getirdi.
Eric Parks ve annesi Ginger Smith uzun zamandır akıl hastalığıyla mücadele ediyor. Bipolar (Manik-depresif) bozukluğu olan Parks’ın ilk psikoz belirtisi 19 yaşındayken ortaya çıkmış.
Eric Parks, ”Çok hatırlamıyorum, kötü bir durumdu. Kendimi iyi hissetmediğim çok açıktı,” diyor.
Ginger Smith ise, ”Eric ve tüm aile için yıllarca sürecek zor zamanlar bu şekilde başlamıştı,” diyor.
Akıl hastalığı, kişinin mantıklı düşünme becerisini ortadan kaldırıyor. Ağır akıl hastası olan kişiler tıbbi yardım almadığı sürece belirli bir rutin içinde yaşayamıyorlar; sağlıklı düşünmelerini sağlayan ilaçlarını almayı bırakıyorlar.
Annesi, Eric’i hastaneye yatırmayı başaramamış.
Amerika’da birçok hastane psikiyatri hastalarını tedavi etmiyor. Bazı hastanelerdeyse hasta kısa süre yattıktan sonra bir psikiyatr ya da psikolog desteği verilmeden taburcu ediliyor. Taburcu olan hastalar bazen ilaç ya da rutin doktor kontrolü masraflarını karşılayamıyor.
Eric Parks, ilaçsız ve aç bir şekilde sokağa düşmüş: ”Tedavi olmak istemiyordum. Akıl hastası olduğumu ya da ilaçlarımı almayı kabul edecek durumda değildim.”
“Mental Health America” adlı akıl sağlığı örgütünün başkanı Wayne Lindstrom, Amerika’da akıl sağlığı sisteminde acilen reforma gidilmesi gerektiğini söylüyor: ”Zihinsel ve bedensel sağlık sistemlerimiz her zaman birbiriyle uyumlu olamıyor. Oysa bu iki sistemin uyumlu hale getirilmesi gerekiyor. Çünkü birçok çocuk ve yetişkinin yaşadığı sağlık sorunları, birbirine bağlı sorunlar.”
Parks, görevli elemanların ilaçlarını verdiği, günlük hayatını düzene koyduğu özel bir evde yaşıyor. Ancak bu tedavinin maliyetini karşılamak için hem kamu, hem de özel sektörün oluşturduğu programlara ihtiyaç var. Smith, oğlunu bu evde tutabilmek için kendi evini satmış. Parks şu anda iş arayacak kadar iyi durumda.
Eric Parks, ”Kendi ayaklarım üzerinde durmayı, bağımsız şekilde kendi evimde yaşamayı istiyorum,” diyor.
Parks’ın bu özel evde verilen hizmetlere birkaç yıl daha ihtiyacı olacak. Oğlunun edindiği kazanımlara dikkat çeken Ginger Smith, medyanın akıl hastalarına bakışındansa hoşlanmıyor: ”Eğer insanları bilinçlendirir, dikkatlerini akıl hastalığını anlamaya çekebilir, gerekli kaynakları oluşturabilirsek bizim ailemiz ya da başkaları gibi akıl hastalığını çok iyi bilen ve bununla yaşayanlar için büyük bir adım atmış oluruz.”
Ancak akıl sağlığı programlarının bütçesi son yıllarda artmadı, ciddi kesintilere uğradı.
Eric Parks ve annesi Ginger Smith uzun zamandır akıl hastalığıyla mücadele ediyor. Bipolar (Manik-depresif) bozukluğu olan Parks’ın ilk psikoz belirtisi 19 yaşındayken ortaya çıkmış.
Eric Parks, ”Çok hatırlamıyorum, kötü bir durumdu. Kendimi iyi hissetmediğim çok açıktı,” diyor.
Ginger Smith ise, ”Eric ve tüm aile için yıllarca sürecek zor zamanlar bu şekilde başlamıştı,” diyor.
Akıl hastalığı, kişinin mantıklı düşünme becerisini ortadan kaldırıyor. Ağır akıl hastası olan kişiler tıbbi yardım almadığı sürece belirli bir rutin içinde yaşayamıyorlar; sağlıklı düşünmelerini sağlayan ilaçlarını almayı bırakıyorlar.
Annesi, Eric’i hastaneye yatırmayı başaramamış.
Amerika’da birçok hastane psikiyatri hastalarını tedavi etmiyor. Bazı hastanelerdeyse hasta kısa süre yattıktan sonra bir psikiyatr ya da psikolog desteği verilmeden taburcu ediliyor. Taburcu olan hastalar bazen ilaç ya da rutin doktor kontrolü masraflarını karşılayamıyor.
Eric Parks, ilaçsız ve aç bir şekilde sokağa düşmüş: ”Tedavi olmak istemiyordum. Akıl hastası olduğumu ya da ilaçlarımı almayı kabul edecek durumda değildim.”
“Mental Health America” adlı akıl sağlığı örgütünün başkanı Wayne Lindstrom, Amerika’da akıl sağlığı sisteminde acilen reforma gidilmesi gerektiğini söylüyor: ”Zihinsel ve bedensel sağlık sistemlerimiz her zaman birbiriyle uyumlu olamıyor. Oysa bu iki sistemin uyumlu hale getirilmesi gerekiyor. Çünkü birçok çocuk ve yetişkinin yaşadığı sağlık sorunları, birbirine bağlı sorunlar.”
Parks, görevli elemanların ilaçlarını verdiği, günlük hayatını düzene koyduğu özel bir evde yaşıyor. Ancak bu tedavinin maliyetini karşılamak için hem kamu, hem de özel sektörün oluşturduğu programlara ihtiyaç var. Smith, oğlunu bu evde tutabilmek için kendi evini satmış. Parks şu anda iş arayacak kadar iyi durumda.
Eric Parks, ”Kendi ayaklarım üzerinde durmayı, bağımsız şekilde kendi evimde yaşamayı istiyorum,” diyor.
Parks’ın bu özel evde verilen hizmetlere birkaç yıl daha ihtiyacı olacak. Oğlunun edindiği kazanımlara dikkat çeken Ginger Smith, medyanın akıl hastalarına bakışındansa hoşlanmıyor: ”Eğer insanları bilinçlendirir, dikkatlerini akıl hastalığını anlamaya çekebilir, gerekli kaynakları oluşturabilirsek bizim ailemiz ya da başkaları gibi akıl hastalığını çok iyi bilen ve bununla yaşayanlar için büyük bir adım atmış oluruz.”
Ancak akıl sağlığı programlarının bütçesi son yıllarda artmadı, ciddi kesintilere uğradı.