Christian Science Monitor başbakan Recep Tayyip Erdoğan’ın cumhurbaşkanlığına aday olma ihtimalinin laik kesimlerde kaygı ve tepkiye yol açtığını yazıyor. Yigal Schleifer imzalı haberde, Erdoğan’ın ülke içinde kutuplaşmayı artıran bir figür olarak görüldüğü belirtiliyor.
"Cumhurbaşkanı sembolik bir figür olarak gösterilse de aslında çok fazla yetkiyi elinde tutuyor. Başbakan Erdoğan ise adaylık konusunda şimdilik elindeki kartları göstermiyor. Sürpriz bir aday da çıkabilir ancak Türkiye’deki bir çok gözlemci Erdoğan’ın aday olacağına inanıyor. Laiklerin kaygılarından biri de, Erdoğan’ın köşke yerleşmesinin ardından AKP’nin daha önce de gündeme getirdiği biçimde, cumhurbaşkanının yetkilerini daha da artırması."
Washington Post son yıllarda Ortadoğu’da kendisini diplomatik bir yalnızlığa mahkum eden Amerika’nın şimdi bir çıkış yolu aramaya başladığını yazıyor. David Ignatius imzalı yorumda, dışişleri bakanı Condoleezza Rice’ın Ortadoğu’daki diplomatik girişimleri sırasında Türkiye ile Kuzey Irak arasındaki gerginliğin de önemli bir yer tutacağı kaydediliyor.
"Rice, Türkiye ile Irak’ın Kürt bölgesi arasında giderek artan gerginliği azaltmaya yönelik bir diplomatik girişimde bulunmayı da düşünüyor. Rice, eğer durum kontrol altına alınmazsa, Türk ve Kürt yetkililerin son dönemde yaptığı tehditlerin, Kuzey Irak’ta daha büyük bir krize yol açmasından kaygı duyuyor."
New York Times küresel ısınmanın küresel güvenliği de tehdit ettiğine dikkat çekiyor. Bir çok ülkenin bu konuda büyük kaygı duyduğunu belirten gazete, Kongrede çoğunluğu elinde bulunduran Demokrat Partiyi harekete geçmeye çağırıyor.
"Dünyadaki ülkelerin büyük bir kısmı, sera etkisi yaratan gazlar konusunda daha katı düzenlemelere gidilmesini istiyor. Bu görüşe katılmayan birkaç ülke arasında Amerika ile Çin de yer alıyor. Her iki ülkede de zorunlu bir denetim bulunmuyor ve Bush yönetimi bu görüşe aktif bir biçimde karşı çıkıyor. Her iki ülke de, Güvenlik Konseyinin bu konunun görüşülmesi için uygun bir yer olmadığını savunuyor. Çin ve Amerika, tam bir ittifak içinde bir diğerinin harekete geçmemesini, kendi açısından mazeret olarak kullanıyor."
Boston Globe Dünya Bankası başkanı Paul Wolfowitz’in aynı bankada çalışan sevgilisine sağladığı zam ve terfii nedeniyle büyük eleştirilerle karşılaştığını hatırlatıyor. Gazete, görevi esnasında yolsuzluklara savaş açan Wolfowitz’in bu tavrını bir çelişki olarak yorumluyor.
"Wolfowitz’in geleceği 47 maliye bakanı ile uluslararası yetkililerden oluşan Dünya Bankası Denetim Kurulunun elinde. Ve Kurul, tam da yapması gerektiği gibi, yaşananlardan büyük kaygı duyduğunu açıkladı. Wolfowitz, ancak inandırıcı olabilirse, görevini sürdürebilir. Banka yöneticilerine gelince, onlar da adam kayırma konusundaki kuralları bir kez daha gözden geçirmelidir. Veya en azından bu kuralları daha az yıkıcı olacak biçimde uygulamanın bir yolunu bulmalıdır."