Boston Globe, Başkan Bush’un tam da Rusya ile bir stratejik ortaklık anlaşması imzalamaya hazırlandığı bir dönemde Gürcistan ve Ukrayna’nın NATO üyeliğine destek vermesini eleştiriyor. Gazete, bu iki ülkenin NATO’ya dahil edilmesinin Rusya ile Batı arasındaki ilişkilerin büyük zarar göreceğini savunuyor:
“Stratejik bir ortaklık ancak bazı tavizlerle ve karşılıklı kaygıların göz önüne alınmasıyla kurulabilir. Rusya’nın çok önemli bir doğal gaz boru hattı Ukrayna’dan geçiyor. Rus nükleer silahlarının parçaları Ukrayna’da üretiliyor ve Rusya’nın Karadeniz filosunun merkezi Ukrayna’da. Dolayısıyla, Rusya’nın karşılığında bir şey almadan Ukrayna’nın Amerika öncülüğündeki NATO’ya girmesini kabullenmesi beklenemez. Bush, yedi yıl başkanlık yaptıktan sonra diplomaside karşılıksız bir şey olmayacağını öğrenmiş olmalıydı.”
Los Angeles Times da Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin’in NATO’nun genişlemesine karşı çıkmasını doğru buluyor. Gazete, Ukrayna ve Gürcistan’ın NATO üyeliğine destek veren başkan Bush’u dar görüşlü davranmakla suçluyor:
“Bir örgüt ne kadar büyürse o kadar hantallaşır. NATO’da kararlar oy birliğiyle alındığı için farklı çıkarlara sahip üyelerin uzlaşması da zorlaşacaktır. Ayrıca Ukrayna ve Gürcistan’ın NATO’ya alınması Rusya ile ittifak arasında gereksiz bir çatışma yaratacaktır. Bunun dışında her iki ülke de çeşitli riskler barındırıyor. NATO’nun kapısı bu iki ülkenin yüzüne kapatılmamalıdır. Ancak hem bu ülkeler hem NATO hem de Rusya henüz Gürcistan ile Ukrayna’nın üyeliğine hazır değil. Bu konuyu 2010 yılında konuşalım.”
New York Times, Savunma Bakanlığı Pentagon’a yeni silah programları için tahsis edilen paranın 2007 yılında bir trilyon 600 milyar Dolar’ı bulduğunu belirtiyor ve bu paranın israf edildiğini öne sürüyor. Gazete, yeni silah programlarının hem öngörülen bütçeyi aştığını hem de başarılı olmadığını iddia ediyor:
“Bush ve eski Savunma Bakanı Donald Rumsfeld, sadece Irak’ta değil, Pentagon koridorlarında da özel şirketlerin cirit atmasına yol açtı. Hazırlanan raporda, yaşanan sorunların temelinde Pentagon’un silah temini konusunda büyük ölçüde özel şirketlere bağlı olmasının yattığı belirtiliyor. Silahların çalışmamasının veya zamanında teslim edilmemesinin bedelini ise savaş hattındaki askerler ödüyor. Seçimi kim kazanırsa kazansın, yeni başkanın Irak savaşının yarattığı hasarı gidermek ve ülkeyi yeni tehditlere karşı hazırlayabilmek için çok daha fazla bir bütçeye ihtiyacı olacak.”
USA Today, ham petrolün varilinin 100 Dolar'ı geçtiği bir dönemde hem Cumhuriyetçiler'in hem de Demokratlar'ın enerji politikasını eleştiriyor. Gazete, her iki partinin de uzun vadeli, sürdürülebilir ve ucuz enerji politikaları yerine günü kurtarmanın derdinde olduğunu savunuyor:
“Başkan Yardımcısı Dick Cheney’nin petrol üretimini artırması için Suudi Arabistan’a gitmesi ne kadar anlamlıysa, petrol firmalarının yöneticilerini suçlamak da o kadar anlamlıdır. Bunlardan ilki Cumhuriyetçilerin, ikincisi ise Demokratların yaklaşımını sergiliyor. Yapılan federal araştırmalar benzin fiyatlarındaki artışlarda petrol şirketlerinin manipülasyonlarının rol oynamadığını gösteriyor. Petrol fiyatlarındaki artışın asıl nedeni bu şirketlerin açgözlülüğü değil, küresel belirsizlik, petrol üretiminin azalması doların değer kaybetmesi ve Çin ile Hindistan’ın petrol talebinin artmasıdır.”